Dokument-Nr. 3699
Wolfsteiner OSB, Willibald an Pius XI.
[Ohne Ort], vor dem 30. Juli 1921

Anlage, Schreiben, Hds.

Protokollnummer
Archivsignatur	AAV, Segr. Stato, Anno 1921, rubr. 255, fasc. 4, fol. 7r-8r.

Beatissime Pater!
Willibaldus Wolfsteiner, Abbas monasterii Ordinis sancti Benedicti in Ettal, Bavaria, idem ab Eminentissimo Domino Cardinali et Archiepiscopo Michaele de Faulhaber constitutus Delegatus pro Abbatia monialium Ordinis sancti Benedicti, quae dicitur Frauenwörth, in insula lacus Chiemsee sita, ad pedes Sanctitatis Vestrae humillime provolutus, haec cum fiducia filiali exponere audet:
Monasterium Frauenwörth inter vetustissima loca Deo sacra huius regionis merito censetur, nam octavo jam saeculo, cum lux fidei christianae vix tenebras paganismi effugere coepisset, a principibus gentis conditum est. Inter primas abbatissas eminet Irmengardis, filia Ludovici Germanorum regis, quae anno octingentesimo sexagesimo sexto obiit sanctitatis fama conspicua. Per duodecim fere saecula hoc asylum sanctitatis, devotionis, eruditionis, caritatis particeps erat omnium rerum prosperarum et adversarum populi nostri, Dei iram placabat, Ejusque benedictionem expetebat, Altissimi laudibus die noctuque insudabat, artes et scientias fovebat et solebat, filias nobilium et pauperum educabat, refugium erat periclitantium et afflictorum, praecipue tempore belli. Initio saeculi undevicesimi haec domus Deo dicata a gubernio oppressa et praediis omnibus spoliata est; sed moniales, quamvis matris abbatissae morte orbatae, a sanctuario non recesserunt, sed per annos triginta tres in paupertate et aerumna vitam religiosam absconditam degebant, donec monasterium a Ludovico primo Bavariae rege anno millesimo tricesimo quinto resti-

7v

tutum est. Lustris sequentibus familia monastica paulatim crescebat et confortabatur, ita, ut monasterium anno millesimo nongentesimo primo in abbatiam evehi vel restitui posset, et optima spes diuturnae prosperitatis effulgeret. Sed paulo post res familiariis variis calamitatibus minui coepit et deinde bello, perturbatione civili, annonae raritate passim grassante difficultates ita auctae sunt, ut moniales frigore et fame laborarent, ut complures valetudinem amitterent et, ut, quod maxime dolendum est, nonnulli prudentes viri statum futurum monasterii in dubium vocare debere crederent. Sanctimoniales interim cum summa fidelitate obligationibus vocationis suae satisfacere student: Singulis diebus integrum officium monasticum in choro persolvunt partim cum notis partim indirectum; Missam conventualem pluries in hebdomada cantunt secundum Graduale Vaticanum; tres scholas regunt: unam pro filiis, filiabus [sic] familiarum in insula degentium, alteram cum seminario conjunctam pro puellis variis ex regionibus ad monasterium educationis causa missis, tertiam item cum seminario unitam pro adulescentulis, quae in rebus domesticis bene administrandis instruuntur; aliae moniales hostias coquunt pro multis in circuitu ecclesiis; aliae paramenta pro cultu divino conficiunt et acu pingunt; sorores conversae maxima cum industria in re rustica laborant neque tempore belli ab operibus, quae virorum vires exigere solent, abhorrebant; omnes et singulae magna cum aedificatione religiosissime parsimoniae student. Eo magis esset maerendum, si hae octoginta¹ circiter ferventes religiosae nimia sollecitudine et² inopia premerentur vel si, quod Deus avertat, hoc monasterium perantiquum, venerandum, optime meritum, haec insula eruditionis

8r

orationis, sanctitatis, pacis in damnum religionis, ecclesiae, patriae desinere cogeretur.
Ergo, meritis virorum ecclesiasticorum praestantium confirmatus, accedere audeo ad Abbatem abbatum, ad benignissimum Ordinis Sancti Benedicti Protectorem, ad amantissimum Patrem omnium fidelium, ut pro Sua larga caritate his Sponsis Jesu-Christi providere et, si fieri potest, subvenire dignetur, quatenus praesentibus subsidiis sufficienter adjutae, sempiterna fiducialius appetant et pro summo Benefactore sine fine gratias agentes Omnipotentis Dei clementiam implorent.³
Et Deus…

7r, am oberen Seitenrand, hds. von unbekannter Hand, vermutlich vom Empfänger notiert: "Inviare L. 10,000".

1↑"octoginta" hds. in blauer Farbe unterstrichen, vermutlich vom Empfänger.

2↑"nimia sollecitudine et" hds. in blauer Farbe unterstrichen, vermutlich vom Empfänger.

3↑"Ergo […] implorent" hds. in blauer Farbe am rechten Seitenrand angestrichen, vermutlich vom Empfänger.

Empfohlene Zitierweise

Wolfsteiner OSB, Willibald an PiusXI. vom vor dem 30. Juli 1921, Anlage, in: 'Kritische Online-Edition der Nuntiaturberichte Eugenio Pacellis (1917-1929)', Dokument Nr. 3699, URL: www.pacelli-edition.de/Dokument/3699. Letzter Zugriff am: 05.05.2024.

Online seit 14.05.2013, letzte Änderung am 10.09.2018.